توماس هومار کوهنورد اسطوره ای

توماس در 18 فوریه 1969در لیوبلیانا، اسلونی متولد شد. او در اداره گمرک لیوبلیانا کار می کرد وی از سال 1987 عضوی از شاخه Kamnik باشگاه آلپاین شد. توماس هومار1500 صعود انجام داد که 70 مورد از آنها صعودهایی برای اولین بار در وطن و خارج از کشورش بوده اند.

توماس هومار، کوهنوردی اسلوونيايي معــروف است به خوش شانسی دیوانه وار و اینکه نمی توان او را با پول خرید. اعتقاد بر این است که خدایان او را دوست دارند. وی معتقد است که هیمالیا او را دوست دارد. او برای کسب شهرت یا جایزه، کوهنوردی نمی کرد اگرچه جوایز بسیاری کسب کرد و صعود ازجبهه جنوبی دائولاگیری نیز از او چهره ای مشهور در سراسر جهان ساخت .

او کوهنوردی می کند چون تنها در ارتفاع 5000 متری است که می تواند واقعاًنفس بکشد. برای او هیچ آرامشی در دره ها وجود ندارد – تا جایی که به یاد می آوردهمواره قلبش، ذهنش، و پاهایش او را به بالای کوهها کشانده است. دلیل کوهنوردی او این است که کوهستان تنها جایی است که واقعاً به او نزدیک است.هنگامی که او نقشه خود را قبل از صعود به دائولاگیری برای الیزابت هاولی(Elizabeth Hawley) یکی از بهترین کارشناسان هیمالیا شرح داد، الیزابت گفت: "او دیوانه است، اما قطعاً احمق نیست."

او هرگز مرد قوانین نبوده است. در زندگی اش بسیار زود تصمیم گرفت که قصه اش با کوهستان فقط مال خودش باشد و سفرهایش به تنهایی صورت گیرد. او با هیئتهای کلاسیک هیمالیایی که در آنها شخص مجبور است از قوانین رهبر پیروی کند، مخالف است. توماس که سبک آلپی اساساً هنر سادۀ زنده ماندن در بالاها و در جایی است که هیچ جایگاهی برای درنگ کنندگان و قهرمانان بزرگ وجود ندارد. یخ وسنگ محیط طبیعی اوست.

پس از بازگشت موفقیت آمیز از دائولاگیری، بعد از زنده ماندن غیر ممکن، به هنگام ساختن یک خانه، از پشت به داخل گودال افتاد و هر دو پایش شدیداً آسیب دید. چند ماه بعدی را در بیمارستانها و مراکز سلامتی سپری کرد.هنگامی که در لبۀ زنده ماندن قرار داشت فرصتهای اندکی برایش موجود بود.پزشکان مطمئن بودند که وی هرگز قادر به راه رفتن نخواهد بود. پس از چند سری جراحی، در می 2001 معلوم شد که پس از آن خواهد توانست از پاهایش استفاده کند اگرچه پای راستش اندکی کوتاهتر است و بخشی از زانوی چپش نیز حرکت نمی کند. با این وجود، تعطیل کردن کوهنوردی برای توماس عملی واقع گرایانه نبود. او بهتر شد. سفر جدیدی آغاز شد.

توماس معتقد است که هیمالیا دوستش دارد. همچنین وقتی که پس از سقوط وحشتناک در محل ساختمانی خانه خودش، قادر به راه رفتن نبود خدایان نیز به پزشکان او کمک کردند.استخوان رانش شکست و پاشنه چپش خرد شد. ده عمل جراحی. زندگیش به یک مو بند بود. سپس تشخیص طبی: صندلی چرخدار تا آخر عمر. او خود را "Gozdni Joža" می نامد و چون بسیار جوان بود اکنون دوباره روی پاهایش ایستاده است. "هر جا که آرزویی هست، راهی هم هست." اما عواقبی هم داشت: پشت زانوی پای چپ او غیر قابل انعطاف، و پای چپش هم 2.5 سانتیمترکوتاهتر است. راه رفتن سختتر از کوهنوردی است. به رغم این مشکلات علاقه او همچنان باقی بود .

اما توماس هومار كوهنورد 40 ساله جسور اسلوونيايي در كوهي ناشناخته در نپال به نام Langtang Lirung با ارتفاع 7227 متر كشته شد. وي هنگام صعود انفرادي به يكي از خطرناك ترين قلل منطقه هيماليا ، پس از سقوط باز دچار شكستكي از ناحيه پا و كمر شد و از طريق تلفن ماهواره اي اش وضعيت وخيم اش را به دوستش در اسلووني اطلاع مي دهد. دوستش يك تماس مضطرب كننده از جانب او را دريافت مي‌كند مبني بر اينكه وي به شدت صدمه ديده است. وي در اين تماس تلفني كوتاه مي گويد : پشت و پاهاي من شكسته است. فكر نمي كنم هليكوپتر بتواند من را بيابد. نبضم ضعيف است و گمان مي كنم در حال مرگ هستم و سپس تماس قطع مي‌شود. عمليات امداد براي نجات هومار با پيگيري دوستش آغاز مي شود. به رغم تلاشهاي صورت گرفته توسط تيم امداد هوايي زرمات ، خلبان اسلوونيايي به نام Robert Andenmaten بدليل بروكراسي دست و پا گير مرسوم در نپال ، تنها سه روز بعد به كمپ اصلي اين كوه مي رسد كه بسيار دير شده است و تنها موفق به يافتن جسد بي جان توماس هومار در ارتفاع 5600 متري مي گردند گويي هومار به امدادهاي دراماتيك با بالگرد و از فراز قلل افسانه اي عادت كرده بود. اما اينبار لانگ تانگ زيبا و رويايي تنها جسد اين كوه نورد افسانه اي را تحويل بالگرد نپاليها داد

برخي از صعودهاي برجسته او :

صعود Amadablam (6812m) (دريافت جايزه كلنگ طلايي سال 1996)

نخستين صعود قله غربي ‍Nuptse (7861m) به همراه Janis Jaclic (جكليچ در اين صعود ناپديد شد)

صعود Shivling (6543m) در منطقه هيمالياي گاروال هندوستان (دريافت جايزه كلنگ طلايي سال 2001)

اولين صعود انفرادي ديواره Dhaulagiri (8167m) از مسيري نو و دشوار (سال 1999)

صعود ديواره جبهه جنوبي ‌Aconcagua (6962m)

تلاش انفرادي بر روي ديواره جنوبي جبهه روپال NangaParbat (8125m) و نجات توسط بالگردهاي پاكستان پس از 11 روز گرفتار شدن در طوفان و زنده ماندن در يك غار برفي (سال 2005)

صعود مسيري نو بر روي قله Annapurna (8091m) (سال 2007)
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: